“Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje. Gooi wat in mijn laarsje, dank u Sinterklaasje.” 
Jaja, het is alweer bijna Sinterklaas. Duizenden kinderen in Nederland zetten hun schoenen en er worden alweer verlanglijstjes gemaakt. Vaak worden alle kinderwensen dan ook vervuld door de goedheilige man.

Laatst zag ik op bij iemand op zijn Hyvesprofiel het volgende staan:
“Lieve sinterklaas , ik wil niet veel voor pakjesavond, ik wil dat de persoon die dit leest gelukkig zal zijn. Met Sinterklaas hoor je altijd mensen praten over wat ze willen en hebben gekocht. Maar dit is wat ik wil …: Ik wil dat mensen die erg ziek zijn genezen kunnen worden. Ik wil dat mensen zich nooit meer zorgen hoeven te maken over voedsel, onderdak en warmte. Ik wil vrede en liefde voor iedereen!”
Het raakte me heel erg. Gewoon omdat het zo mooi was verwoord. En ook al weet ik dat diegene het niet zelf geschreven heeft, het blijft mooi.

Alleen dacht ik bij niet aan Sinterklaas. Ik dacht niet aan een witte baard. Een rood gewaad, een mijter en een staf. Ik dacht aan een groter Iemand. God. Alleen dan schrijf ik het niet op een verlanglijstje. Of zet ik mijn schoen. Nee, het enige wat ik doe is mijn handen vouwen en mijn ogen sluiten. Ik bid.

Vroeger zag ik God altijd als een soort van wens-put. Als ik bad, bad ik voor goede cijfers, veel vrienden en een gelukkig leven. Maar ik denk niet dat God dat bedoelde met bidden. Goede cijfers maak je zelf door goed te leren, veel vrienden maak je door vriendelijkheid en geluk, tja.. dat kan je zelf invullen. Geluk is namelijk voor iedereen anders. God heeft ons zo gemaakt dat we onze eigen keuzes kunnen maken. Wij hebben die vrijheid niet voor niks gekregen. De mens heeft een eigen wil.

Wat wij vaak fout doen is dat wij God overal de schuld van geven. Oorlog, verdriet, ziekte, pijn, honger, enzovoorts. Maar ik denk niet dat dat Zijn schuld is. Ik denk dat Satan daarachter zit. Mijn mening, maar dat denk ik gewoon. Vroeger was het voor mij ook zo dat God alles maar moest regelen voor me. God was mijn wens-put. Nu niet meer, gelukkig. Nu denk ik meer aan de zin: “Vertrouw op God, maar zet wel je fiets op slot.” God kan niet alles voor je regelen. Of alles zo maken zoals jij dat per se wilt. God zal altijd het beste met je voor hebben. Maar wees niet ongeduldig als je soms niet gelijk antwoord krijgt op je zorgen en vragen. God helpt je op Zijn manier, en Zijn tijd. Dat is wat ik altijd onthoud. “Disappointments are just God’s way of telling you: I’ve got something better in store for you.”

Het wordt beter, je moet het alleen geloven.