“Here’s a little song I wrote
You might want to sing it note for note
Don’t worry, be happy.
In every life we have some trouble
But when you worry you make it double
Don’t worry, be happy.
Don’t worry, be happy now.”

Wat ik vaak merk is dat we allemaal zo snel depressief zijn. De ene heeft een burn-out, diegene is overspannen, die andere zit er net tegenaan. Wij vliegen door de tijd, met maar één doel. Doorgaan. Niet stoppen. Gewoon hard werken. Geld sparen. Zodat je de nieuwste spullen kunt kopen. Maar ook die blijven veranderen. Alles wordt groter, beter, nieuwer. En daar moeten wij dan ook weer voor sparen.

Mensen die stil blijven staan omdat ze bijvoorbeeld in de put zitten, blijven hangen. En juist die mensen werken zich verder in de nesten. Dingen mislukken. Zelfvertrouwen breekt langzaam af. We gaan ons nog meer vergelijken met anderen. Want die hebben alles groter, beter, nieuwer. En waarom heeft hij/zij wel altijd goeie cijfers terwijl hij/zij niet leert? Als ik leer heb ik alsnog een onvoldoende. En daar gaat weer een stukje zelfvertrouwen. En zo blijf je steeds negatiever worden.

Sommige zeggen dat chocola, warmte en veel liefde helpen. Een goeie peptalk kan ook wel eens even helpen. Een warme, steunende knuffel. Of een goed gesprek om alles uit te leggen wat je dwars zit. Juist die dingen heb je op dat moment nodig.

Weet je wat ook helpt? Een goed gebed. Stilte. Rust. Eventjes tijd voor God. Want je moet je geen zorgen maken over morgen. Morgen heeft God in de hand. En Hij zorgt dat alles goed komt. Daar kan chocola niet tegenop. God sleept je erdoorheen. Telkens weer.

“Don’t worry, be happy.”