Een man ging naar de kapper om zijn haar en baard te laten knippen. Ze begonnen te discussiëren en spraken over vele zaken. Al gauw kwamen ze bij de bekende vraag of God wel bestaat. 
De kapper zei: “Kijk, ik geloof niet dat God bestaat.” 
“Waarom zeg je zoiets?” vroeg de man. 
“Nou, iemand hoeft alleen maar naar de wereld te kijken en hij zal zien dat God niet bestaat. Als God echt bestaat, zouden daar dan zoveel zieke mensen zijn? Zouden daar zoveel gehandicapte kinderen zijn? Nee, als Hij echt bestond, zou er geen ellende zijn op de aarde. Ik kan me niet voorstellen dat een God dit allemaal kan toestaan.” 
De kapper was inmiddels klaar en de man verliet zonder iets te zeggen de zaak. Onderweg naar huis zag hij een oude man op straat met heel lang haar en een ongetrimde baard. De man ging onmiddellijk terug naar de kapperszaak en zei tegen de kapper: “KAPPERS BESTAAN NIET!” 
“Maar ik ben toch een kapper en ik sta hier vlak voor je,” antwoordde de kapper. “NEE!” riep de klant. “Kappers bestaan gewoon niet. Als zij echt bestonden, zouden er op de wereld geen mensen meer rondlopen met lang haar en ongetrimde baarden.” 
De kapper antwoordde: “Ach, wij kappers bestaan zeker wel. Het zijn gewoon de mensen die niet naar ons toekomen.” 
“Exact!” ging de man verder. “Dat is het hem nou juist. God bestaat ook zeer zeker wel. Het zijn juist de mensen die niet naar Hem toegaan en Hem niet opzoeken…” 

Mijn moeder vond dit stukje een tijd geleden ergens. Ik weet zelf niet eens meer waar. Maar ze heeft het stukje triomfantelijk voorgelezen in de woonkamer en daarna op haar jeugdwerk Hyves gezet. En ik vind dat het stukje klopt als een bus.

Mensen die niet geloven zeggen vaak hetzelfde als de kapper in dit verhaaltje. Ze geven God dus de schuld van dingen die niet zijn schuld zijn. God is niet alleen. Satan is er ook nog. En heel veel mensen vergeten dat. Satan maakt mensen ziek, hij zorgt voor twijfels. Twijfel aan God. Hij zorgt ervoor dat mensen zeggen dat God niet bestaat. Hij dwarsboomt God telkens weer. En dat maakt mij soms vreselijk pissig. Er zijn altijd wel mensen die steeds weer met tegenargumenten komen om te ‘bewijzen’ dat God niet bestaat. Waarom zou je dat proberen? Laat iemand dan toch lekker geloven! Maar ja, telkens als ik me daar druk om maak denk ik weer: O ja, dat is niet zijn of haar fout. Het is gewoon onwetendheid. Ze weten niet beter. Wat ik nou met die mensen moet. Geen idee. Ik ga er tegenwoordig maar niet meer mee om, want die mensen werken me toch altijd op m’n zenuwen. Wegwezen dan maar. Weg bij de kapper, zonder iets te zeggen.

Soms vraag ik me wel eens af wat God er nou van vindt dat mensen dat zomaar over hem zeggen. Het is net een soort van roddelen. Of pesten. God wordt gepest. Gekwetst. Niemand vind het leuk om de schuld te krijgen van dingen die je niet hebt gedaan. Waarom doen wij dat dan wel bij onze schepper? O ja, ik weet het alweer. Onwetendheid. Pfff.. Moeilijk..

God is in ieder geval niet de enige die zich gekwetst voelt als er wordt gezegd dat Hij niet bestaat. Ik kan er ook niet tegen. Dat bewijst ook wel mijn zorgen en vragen. Ik zit soms wel eens te piekeren hoe je die mensen het beste aan hun verstand kan peuteren dat Hij wel bestaat. Ze geloven je toch niet. Weten overal een tegen antwoord op te vinden. Onbegonnen werk dus. Ik laat het maar, denk ik dan vaak.

Maar…
Ik denk dat bidden voor diegene wel degelijk helpt. Juist die mensen moet je zegenen.

Of je laat ze het verhaal van de kapper lezen?

Kappers bestaan niet.