Zouden ze ooit nog naar mij omzien?
Of wacht ik hier eindeloos, om niets?
Zouden ze mij wel willen zien?
Iets van mij willen weten?
Van mij houden zoals ik van hen?
Of.. Nee, dat is onzin.
Ze vergeten mij toch niet?
Ik kijk ze aan, elke dag weer.
Elk uur, elke minuut, elke seconden.
Zouden ze mij ook ooit nog zien?
Of verdoe ik hier mijn tijd?
Ik houd van ze, dat moeten ze weten.
Ik heb ze niet voor niks mijn boek gegeven.
Maar willen ze mij nou nog wel zien?
Dat zal toch wel?
Toch?
“God kijkt vanuit de hemel naar de mensen
om te zien of er één verstandig is,
één die God zoekt.” – Psalm 53:3