Er heerst griep. En wie vangt hem, ik. Ondanks dat ik me vreselijk voelde ben ik gisteren toch maar naar school gegaan. Ik had een toets waar ik bij wilde zijn. Ik heb hem gemaakt en ben daarna toch maar weer richting huisje gegaan.

Op Zuidplein werd ik aangesproken door een Aziatisch meisje. Ze zei dat ze Christelijk was en begon over het geloof te praten. Veel verstond ik er niet van want ze praatte heel onduidelijk, maar ze wilde aan mij duidelijk maken dat God niet alleen was.

Moeder
“Jij hebt toch ook een vader en een moeder?” Ik knikte overduidelijk. “Toen God de Aarde maakte, en alles schiep, maakte Hij een man en een vrouw. Hij maakte vissen, vogels, planten, dieren, allemaal mannetjes en vrouwtjes. En die zijn nodig om zich weer voort te planten.” Ik knikte weer. “God is onze Vader. Maar ieder gezin heeft een vader en een moeder nodig. God heeft dus ook zijn vrouw. Jeruzalem is onze Moeder.”

Ik keek verbaasd. Niet wetend of ik het nou wel zou moeten geloven of niet. Voor mij is God een alleenstaande Papa, een Papa die ons allemaal zelf opvoed, helemaal in Zijn eentje.

Het meisje duwde een foldertje in mijn hand met daarop het woord: “Moeder” En ging daarna weg. Het was een bizar gesprek. Ze liet me stukken uit de Bijbel zien waar “de Moeder” in voor komt. Maar het wekte twijfels bij me op. God is drie-in-een. Maar of Hij een vrouw heeft? God in een relatie? God getrouwd?

Iets waar ik over na moet denken..

Vanavond ga ik weer naar catechisatie toe, dus misschien leg ik het foldertje wel op tafel. De dominee zal vast wel een antwoord op mijn vraag hebben. Wordt vervolgd dus..