Nog 21 minuten,
en dan komt ie.
Ik had weer eens de bus gemist.
Ben nu weer een half uurtje later thuis.

Om me heen de duiven.
Jonge moeders met kinderwagens.
Waggelende mensen in dikke jassen.

In mijn oren klinkt muziek van een draaiorgel.
Een bekend liedje wordt gespeeld,
Ik kan alleen niet plaatsen welke.

Nog 17 minuten.
4 minuten tijd verspild aan wachten.
Nog altijd hetzelfde liedje.
Gerommel van geldbakjes.
Nog steeds geen idee hoe het lied heet.

De geur van friet.
“Ik heb de hele nacht liggen dromen”
Nu wist ik het liedje weer.
Mensen met een patatje oorlog.

Nog een kwartiertje, en dan is er geen kou.
Bussen vertrekken naar bestemde plekken.
En ik zit stil op een bankje.

Plastic tasjes.
Lekker wezen winkelen.
Bart Smit en Blokker.
Weer een ander orgel-liedje.

Ik gok Jan Smit, of iets in die geest.
Ik kan het nummer weer niet plaatsen.
Zwaarder gerinkel van geldbakjes.

Reclameborden vol met plaatjes.
Jonge meiden met hun praatjes.
Over jongens en vriendinnen.

Nog 10 minuten en dan komt de bus toch echt.
Twee grijze duiven in gevecht.
Ze vechten om een vettig frietje,
Dat zojuist op de grond viel.

Iemand komt er naast me zitten.
Zware shag komt in de lucht.
Gelukkig nog maar 8 minuten,
Dan zal zijn vuurtje wel weer zijn geblust.

Ik word langzaam moe van dat gepingel.
Het ene na het andere nummer.
Verschillende melodiëen.
Die krijg ik dus nooit meer uit mijn hoofd.

Nog net iets meer dan 5 minuten.
En dan ben ik er weer van verlost.
Dan kan ik rustig weer naar huis.
Nog even een paar minuutjes zitten.
Dan zit ik weer in een warm knus huis.

Daar komt de bus..