Is het niet raar, dat je soms vergeet om God te bedanken voor de dingen die wij zo normaal vinden?
Is het niet raar, dat we soms gewoon vergeten hoe goed wij het hebben?

Ik doe het ook hoor. Je wordt meegezogen in het dagelijkse leven.
Dan heb je geen tijd om te bidden, of te danken.

“Nu heb ik gewoon even geen tijd om stil te staan bij mijn Schepper.”
“Bidden, dat doe ik vanavond wel.”

Maar als ik dan in bed lig, wil ik liever meteen gaan slapen.
“Morgen weer een dag.” Ja, dat zeker. Een Goddeloze.

Is het niet raar, dat we soms niet eens beseffen waar we mee bezig zijn?
Is het nier raar, dat we niet beseffen dat we God van ons af proberen te duwen, elke dag weer?

En is het niet raar dat wij, als Godvergeten mensen,
elke dag weer terug mogen komen bij de Heer?