Een goed gebaar met korter haar.

Lang haar is de droom van bijna elk tienermeisje. Jaren lang heb ik niks anders gedaan dan mijn haren laten groeien. “Ik wil het tot op mijn navel”, zei ik altijd vrolijk als ik complimenten kreeg over mijn snelgroeiende kapsel. Maar gisteren is daar een eind aan gekomen. Want ik heb afscheid genomen van mijn oude kapsel.

“Weet je het wel zeker dat je dit gaat doen? Als je er niet goed over na hebt gedacht dan krijg je ontzettend spijt.” Daar gaf ik mijn kapster gelijk in. Maar ik krijg geen spijt. Door mijn haar te doneren aan Stichting Haarwensen geef ik kinderen zonder haar een pruik. Mijn haar groeit weer aan, dat van hen niet.

Mijn haar werd opgemeten, zo’n 34 centimeter zou eraf gaan. Spannend, want ik heb natuurlijk al in geen jaren zulk kort haar gehad. Er werd een staart van mijn haar gemaakt, vervolgens een vlecht, en toen kon de schaar erin. 

Met mijn vlecht hoop ik kinderen te kunnen helpen. Ik zou zelf niet zonder al mijn haar kunnen. Iedereen kijkt je aan. Het lijkt me vreselijk. De kinderen die daarmee kampen verdienen het gewoon om zich zeker over hun uiterlijk te voelen. Door ze een pruik te geven lukt dat. En dat is een mooi gebaar.

Mijn lange haar is dan wel jaren lang een droom van me geweest. Toen ik het nou eenmaal had, werd het alleen maar warm, zwaar en slap. Als een lap stof hing het soms over mijn rug heen. Lang haar is mooi, maar handig vind ik anders. Ik kan weer genieten van mijn nieuwe, korte kapsel, en een kind straks weer van mijn haar.

Dit is mijn goede gebaar met korter haar.

Ben je zelf enthousiast geworden en wil je ook je haar doneren, kijk dan eerst even naar de spelregels van de Stichting. Ben je nieuwsgierig geworden naar hoe alles in zijn werk gaat, neem dan eens een kijkje op de website: www.haarwensen.nl