Vandaag precies twintig dagen geleden dat de veertig dagen tijd (oftewel, de vastentijd) is begonnen. In de post: 40-dagentijd: ik doe mee heb ik uitgelegd op welke manier en waarom ik dit jaar mee doe met de vastentijd. Ben je benieuwd naar hoe het ermee gaat? Lees dan snel verder!

Om nog even in het kort uit te leggen wat ik doe tijdens de veertig dagen tijd en waarom:
De vastentijd kan op verschillende manieren worden beleefd. Sommige christenen kiezen ervoor om weinig tot niets te eten (vaak met uitzondering van de zondagen tijdens de veertig dagen tijd), en anderen kiezen ervoor om veertig dagen iets los te laten of te minderen om dichterbij God te komen. Dit kan bijvoorbeeld tv kijken zijn, of iets wat momenteel heel veel aandacht van je vraagt en je afleidt van je geloof.
Ik heb gekozen om Koreaanse popmuziek een tijdje op te geven. Dit is iets wat ik namelijk naar mijn idee veel te vaak luister en me mee bezig houd. Tijd om veertig dagen ervoor te kiezen me meer op God te richten.

Op welke manieren doe ik dit dan?
In plaats van mijn geliefde K-pop playlist op eeuwig herhalen te zetten, heb ik een nieuwe 40-dagen afspeellijst gemaakt (te vinden bij mijn de Maandelijkse Favorieten van Februari) die ik beluister. Daarnaast lees ik uit het Johannes Evangelie in gewone taal, en vanaf de Bijbel App op mijn mobiel. Op deze manier denk ik toch weer vaker aan mijn geloof.

Hoe zijn mijn eerste twintig dagen verlopen?
De eerste week heb ik veel naar mijn afspeellijst geluisterd en heb ik braaf elke dag een stukje (of soms zelfs twee stukjes) gelezen. Wat ik merkte was dat mijn humeur echt opslag veranderde. Ik werd vrolijk en had meer de neiging om beleefd en vriendelijker te zijn naar andere mensen… Ook mensen die ik niet kende. Mijn humeur in het openbaar vervoer is vaak een wisselend iets, maar ik werd oprecht vrolijk van de muziek. Heel fijn en verwarmend om naar te luisteren!
De dagen hierna ging het er iets stroever aan toe. De Bijbelapp heb ik dagelijks gelezen, maar het bijhouden van het andere boekje had ik een soort van opgegeven. Al wil ik dit wel weer graag oppakken. Daarnaast beluister ik mijn afspeellijst nu soms nog, maar lang niet elke dag. Ik merk wel dat ik meer ben gaan bidden en rust voor mezelf heb kunnen nemen in de laatste week.
Tot nu toe verloopt mijn veertig dagen tijd niet heel stroef. Ik vind dat ik er aardig profijt van heb. Het gaat er uiteindelijk ook om dat ik mijn geloof aandacht geef!