Mensen denken altijd van zichzelf dat ze goed leven, maar de Heer kijkt of ze echt eerlijk zijn. De Heer heeft liever dat je goed en eerlijk leeft, dan dat je offers aan hem brengt.

In de Bijbel kom je ze vaak tegen: Schriftgeleerden die streng naar hun medemens omkeken wanneer ze zich niet aan de wetten en regeltjes houden. Op de Sabbat mag je niks doen. Niet werken. En zo waren er nog meer wetten waar ze zich streng aan hielden.
Kunnen wij zeggen dat deze Schriftgeleerden ook echt geloofden? Ik betwijfel het. Zelfs Jezus vond van niet. Heilige boontjes zijn het. Mensen die geloof als macht gebruiken en aanzicht op te dringen. Maar wanneer zij gingen bidden, was geen enkel woord gemeend.
Dit is wat God wil voorkomen. Hij vraagt aan ons om te menen wat we zeggen. Om eerlijk te leven. Want wat heeft een offer voor zin wanneer je er niks van meent?