She Was Pretty (Review Aflevering 10)

Aflevering 9 eindigde zo zielig dat ik een beetje vreesde voor wat er kwam in aflevering 10. Ik denk dat ik niet klaar ben voor de feels in de afleveringen. Ik houd me sterk. *spreekt zichzelf moed in* Oké, hier is ‘ie dan: aflevering 10.

Hye Jin merkt dat er rook uit de auto komt en besluit hem aan de kant te zetten. Het is donker buiten, het regent, en ze weet niet waar ze is. Een reparateur gaat haar nooit vinden. Schuilend onder haar paraplu zoekt ze naar naambordjes, als ze opeens geschreeuw hoort. Ze ziet Seong Joon staan bij een ongeval. “Waar is de bestuurder? Hoe is het met de bestuurder?!” Zijn stem klinkt paniekerig. “Chef Editor?” Hij kijkt verschrikt om en rent op haar af. Voor ze iets kunt zeggen slaat hij zijn armen om haar heen. De paraplu die ze vast had, valt op de grond.
“Ben je gek geworden? Je had wel in een echt ongeluk kunnen komen!” Seong Joon is nog steeds niet van de schrik bekomen. “Gaat het wel met je? Het regent super hard, hoe kon je hierheen rijden?”, vraagt Hye Jin bezorgd. “Ik wist niet dat het regende.”
Shin Hyuk ziet Seong Joon en Hye Jin samen schuilen onder de paraplu. Teleurgesteld loopt hij weg.
Maar… Hold on a sec… Is dat bloed? Shin Hyuk is door het harde rijden op zijn motor onderuit gegleden in de regen.
Zijn motor is zo kapot dat hij niet meer te gebruiken is.

Bij Seong Joon in de auto hangt een ongemakkelijke sfeer. Hye Jin wordt door hem persoonlijk met een dekentje ingestopt en haar gezicht wordt schoongeveegd. De gemene Seong Joon die we kenden, lijkt nu volledig verdwenen.
Thuis aangekomen herinnert ze zich alle lieve dingen die Seong Joon tot nu toe voor haar heeft gedaan. Zou hij echt om haar geven? Hij moest eens weten…
Bijna wil ze zich omdraaien om de waarheid te vertellen, maar als ze terugloopt is Seong Joon’s auto al weg.
Ze pakt een taxi en gaat naar Seong Joon’s huis. Daar aangekomen ziet ze hem lopen. “Seong Joon”, roept ze hem, maar dan merkt ze iets op. “Hye Jin”, klinkt het, terwijl Seong Joon doorloopt om iemand te begroeten. Het is Ha Ri: haar beste vriendin. Hye Jin deinst terug. “Wat… Wat doet Ha Ri hier?”

Hye Jin is hierna helemaal in de war. (TOTAAL te begrijpen natuurlijk) Ze vergeet de bus uit te stappen en strandt zo in de middle of nowhere. Gelukkig komt Shin Hyuk haar ophalen (na een bezoekje aan het ziekenhuis). De held.
Shin Hyuk snapt niet waarom Hye Jin niet boos is. “Ha Ri zal vast een reden hebben voor wat ze heeft gedaan. Net zoals ik een reden had om te liegen tegen Seong Joon.”
Thuis aangekomen vraagt Shin Hyuk: “Als dit alles voorbij is, ga je dan terug naar Seong Joon.” “Graag”, antwoordt Hye Jin. “Ik vind Seong Joon leuk, en ik ben ervan overtuigd dat hij hetzelfde voelt.” OEI, dat was niet het antwoord dat hij wilde horen. Met een lachje probeert hij zijn teleurstelling te verbergen. “Fighting.”

De volgende dag probeert Seong Joon een gesprek te beginnen over wat er de dag ervoor gebeurde. Maar telkens als het hem bijna lukt, ontwijkt Hye Jin de kwestie. Wanneer ze er bijna niet meer onderuit komt, schiet Shin Hyuk te hulp. Saving her ass, again.

In ruil voor hulp met eten, dan. Want zijn arm doet nog steeds pijn. Althans… Als het hem uitkomt. Hij is in ieder geval wel tevreden over het feit dat Hye Jin zich zorgen om hem maakt. En zeg nou zelf: is hij niet een schattige puppy?

Voor een belangrijke meeting heeft de baas een pak voor Seong Joon geregeld. Hij vergeet het alleen mee te nemen naar huis. En je raad het al wie degene is die het pak mag gaan brengen… Precies… Hye Jin. Dit is een kans voor Seong Joon om over hun romantische moment van gisteren te beginnen.
Gespannen zit ze bij hem op de bank. Wanneer hij zijn mond open doet om zijn verhaal te beginnen, barst ze uit: “Ik weet dat je alleen maar naar me toe kwam omdat je je zorgen maakte over je collega. Je deed het alleen als baas. Dat zou ik ook doen.” Maar Seong Joon onderbreekt haar: “Ik niet… Ik kwam alleen naar je toe omdat jij het was.”

Shin Hyuk zit buiten te eten als hij Ha Ri tegenkomt. Uit frustratie vertelt hij dat Hye Jin alles weet. “Ze wacht alleen tot jij naar haar toe komt. Ze gelooft dat je een goede reden hebt voor wat je doet.” Ha Ri weet niet meer wat ze moet doen. Hye Jin weet alles, maar is niet boos. Ze zegt er niks van, en dat is wat haar dwars zit. Ze besluit alles morgen te vertellen.

Hye Jin gaat laat nog naar het kantoor om haar interview uit te werken. Ze krijgt te horen dat Shin Hyuk haar kwam opzoeken op de dag dat de auto pech had. Al snel beseft ze dat hij daarom in een ongeluk is gekomen. Ze zoekt hem op. “Voel je je schuldig nu?”, zegt hij met een klein lachje op z’n gezicht. “Goed, voel je maar schuldig. Ik vind het wel fijn dat je je zorgen om me maakt. En de laatste wens die je me beloofde, ga ik nu gebruiken.” Hij geeft haar een knuffel.

Seong Joon is bij het hotel waar Ha Ri werkt aangekomen en belt om te vragen waar ze blijft. “Sorry Seong Joon, er is iets tussen gekomen.”
Wanneer ze naar buiten stapt wordt ze geroepen. “Min Ha Ri?” Ze draait zich om. “Ja?” Maar als ze ziet wie het is, deinst ze terug.