’s Ochtends om half negen loop ik het schoolplein van Inholland op. De baniervlaggen wapperen me weer tegemoet. Ook de voor mij bekende oranje Creative Businessvlag zwaait en wappert me toe. Aan de gevel hangt een grote banner met de tekst: “Woensdag 1 november Open Avond.” Mijn uitademen is hoorbaar en lach. Die zullen wel weer veel uit de kast halen. 

Woensdag 1 november Open Avond. Meld je aan!

Open dagen: wat had ik daar altijd een hekel aan. Op het MBO was het namelijk altijd verplicht om aan open dagen mee te helpen. Toch is het me elk jaar weer gelukt om me er tussenuit te knijpen. Ik vind het maar niks: dat mensen rondleiden.
Gelukkig kun je bij Inholland jezelf opgeven wanneer je het leuk vindt om mee te helpen op open dagen. Geen verplichting meer.

Onrealistisch verwachtingspatroon

Ik vind open dagen ook altijd zo onrealistisch. Iedereen die daar loopt heeft een grote glimlach op z’n gezicht en is eng enthousiast over de opleiding. En er zijn activiteiten die je eenmaal op de opleiding nooit meer zal doen. Zo heb ik op de open dag van het VMBO mensen een klimwand zien beklimmen. Ik heb daar vier jaar op school gezeten en nog nooit de klimwand aangeraakt tijdens een gymles. Niet dat ik dat erg vond, hoor. Ik heb toch hoogtevrees. Maar het leek er verdacht veel op dat de klimwand alleen was aangeschaft voor open dagen.
Op open dagen sloven scholen zich altijd uit. Toch wel lullig soms, want het geeft toekomstige leerlingen en studenten een onrealistisch verwachtingspatroon.

Open dag in de kerk

Toch vraag ik me af hoe zo’n open dag in de kerk zou werken. Zouden wij als gemeente ook alles uit de kast halen om nieuwe kerkgangers te werven? Kiezen wij er dan ook voor om een band in te huren, terwijl normaal gesproken alles op het orgel wordt begeleid?

Ik moest hier opeens aan denken toen de dominee zondag zei dat we als gemeente misschien iets meer moeten proberen om de kerk vol te krijgen. “Als twee of drie keer per jaar iedere inwoner van Maasdam nou naar de kerk zou komen, dan geef ik met plezier m’n salaris weg.”
Toch vinden mensen de drempel van de kerk te hoog, en vinden ze het geloof allemaal maar te zwaar of juist te zweverig. “Want ja, hoe kun je nou in een God geloven als er zoveel ellende in de wereld is? Hoe kan er dan nog een God bestaan? Verklaar dat maar eens.” Of “Ja, dat geloof. Mij te veel regeltjes. Je mag dit niet, en dat niet, en zus niet, en zo niet. Ik wil wel nog een beetje vrijheid hebben.”
Zou het niet fijn als deze mensen juist een warm welkom krijgen in de kerk?

Ik denk dat elke zondag open dag is. De kerk is open voor iedereen. De drempel is lager dan mensen denken. Het valt wel mee met de regeltjes, en God is er juist om je te steunen in het midden van alle ellende. God houdt van je, zelfs wanneer jij jezelf vreselijk vindt. En dat maakt dat de kerkdeuren altijd en voor iedereen open staan. Het is de liefde die je voelt als je binnenstapt die de hoge drempel weghaalt.

De vlaggen van Inholland mogen dan wel mooi wapperen, maar het is toch pittig koud, denk ik terwijl ik snel richting ingang loop. Misschien moeten ze op de kerk ook maar een keer een banner hangen. Ik weet al wat er op zou kunnen staan.

Elke zondag Open Dag. Van 10.00 uur tot ongeveer 11.15 uur. Proef de liefde van Jezus.