“Dus…”, glijden mijn twee duimen snel en gemakkelijk over het touchscreen van m’n smartphone terwijl ik het volgende Whatsapp-bericht typ. “Hoe voelt het nou om een zus en een dochter van 22 te hebben?”: vraag ik in de familie Whatsapp-groep ‘Steenselsquad’, waar m’n ouders, m’n broertje en ik in zitten. Terwijl ik wacht op een antwoord, maak ik nog even een ontbijtje voor mezelf klaar om vervolgens m’n tas in te pakken en naar m’n stageadres te gaan.

In een van m’n eerdere blogstukken heb ik al eens eerder verteld dat ik een hekel heb aan m’n verjaardag. Ondanks dat, vier ik het wel altijd. Het nare gevoel in m’n buik dat ik altijd ervan krijg is gelukkig sinds vorig jaar al een beetje gezakt. Toch heb ik een hekel aan een jaartje ouder worden. Voor mij gaat het jaar altijd net een tikkeltje te snel voorbij, en ben ik net een tikkeltje te snel weer een jaartje ouder. En “Je hebt het maar weer gehaald”, en “Beter dat je een jaartje ouder wordt, als je niet meer ouder wordt, dan gaat het pas slecht met je!” helpen nou ook niet echt mee met het omhoog halen van mijn b-day spirit.

Overrated

De tegenzin in mijn verjaardag is dit jaar alweer wat minder dan vorig jaar, ook al blijft het niet mijn meest favoriete bezigheid. Misschien als ik een hele dag met een feesthoedje zou lopen, dat ik me dan meer jarig voel. Al denk ik dat ook dat een beetje overrated is. “En, voel je je al een beetje jarig?” Alsof je geforceerd wordt je op een bepaalde manier te voelen. Je hebt slingers, ballonnen, een lekkere verjaardagstaart, cadeautjes en een feesthoedje: als je je nu nog niet jarig voelt, dan nemen we je het kwalijk.
Het belangrijkste van mijn verjaardag vind ik toch altijd het feit dat er mensen op bezoek komen, speciaal voor mij. Want zeg nou zelf: je kunt je eigen verjaardag stom vinden, maar soms is het nog stommer om steeds naar een verjaardag te moeten. Want naast de ‘jarig voelen-sfeer’ is er ook nog het ‘geforceerd gezellig doen.’

Speciaal voelen

Ik mag nu wel chagrijnig overkomen, maar ik bedoel het allemaal niet zo. Ik ben blij dat ik m’n verjaardag kan en mag vieren. Dat er mensen speciaal voor mij op bezoek komen en vragen hoe het met me is op school, op stage en het leven in het algemeen. Dat ze laten zien dat ze aan me denken en graag dit feestje met me willen vieren. Ik mag dan m’n verjaardag niet leuk vinden, maar dit geeft me wel een prettig gevoel.
Het is toch weer een kans om met je familie en vrienden samen te zijn en plezier te hebben. Fijne herinneringen te maken. Want als ik iets heb geleerd dit jaar, is het wel dat je leuke en fijne herinneringen met elkaar moet waarderen en vasthouden.
Morgen vier ik m’n verjaardag, en ik ga er gewoon een feestje van maken. Ik ga plezier hebben, lachen en de fijne herinneringen van de dag bij me houden en bewaren.

Ik kijk op m’n mobiel terwijl ik m’n cracker met kaas naar binnen schuif. M’n social media begint vol te stromen met confetti-emoji’s.
“Gefeliciteerd!” Een glimlach verschijnt op m’n gezicht. Stiekem voel ik me toch een beetje jarig.