“Je hebt jezelf weer overtroffen met de kerstkaart, Renee!” zegt de persoon voor me. Ik krijg een schouderklopje en lach vriendelijk terug terwijl ik het compliment in ontvangst neem. Toch vraag ik me nu alweer af hoe ik mezelf volgend jaar kan overtreffen. Misschien moet ik volgend jaar maar in oktober beginnen, in plaats van november.

Ik maak sinds ongeveer 2010 bijna jaarlijks onze kerstkaart. Op allerlei verschillende manieren probeer ik een originele kaart te maken: via een bewerkingsprogramma, door te tekenen, schilderen: noem maar op. Elk jaar krijg ik enthousiaste reacties op de kaart. Het is een traditie geworden. Ieder jaar wachten er mensen op de kerstkaart van familie Van Steensel. Of het wordt uit beleefdheid gezegd, dat kan natuurlijk ook nog.

Hoe dan ook: de laatste paar jaren ging het maken van de kerstkaart wat stroever. Ik had weinig inspiratie. Daarnaast heb je na ongeveer 7 jaar aan kerstkaarten ontwerpen al heel wat vormen gehad. Zeker als je jezelf steeds weer probeert te overtreffen, wordt het moeilijker en moeilijker.

Ik denk dat ik in 2017 m’n hoogtepunt heb bereikt, qua kerstkaarten. Ik heb een stripverhaal gemaakt van hoe onze familie zich klaarmaakt voor kerst. De huiskamer en keuken zijn tot in de kleinste details geprobeerd na te maken, en in het verhaal zit een poging tot humor verwerkt. Een “eind-goed-al-goed-kaart.” En binnenin staat een gedicht waarin we iedereen fijne feestdagen wensen.
Ik heb in totaal er zo’n hele werkweek aan uren aan besteed. Soms racete ik even naar beneden om bijvoorbeeld de bank of de keukenkastjes te fotograferen. En juist omdat ik er zoveel tijd aan heb besteed, heb ik nu eigenlijk zoiets van: volgend jaar wordt de kaart simpeler. Volgend jaar gaat het niet om het overtreffen van mezelf. Het gaat gewoon om het maken van een simpele, leuke en originele kaart en op deze manier een kerstgroet met de wereld delen.

Dus volgend jaar zijn wij nog steeds die familie van die leuke kerstkaart, maar dan… op een andere manier.