“Neeeeeeee”, hoor ik degene naast me zeggen. “Doe normaal, zeg… Roze?!” Ik kan alleen maar lachen. Als diegene me een beetje kent, weet ‘ie dat ik niet meer ben om te praten. Sterker nog, ik heb de haarverf al maanden in huis. “Ik vind je blauwe haar juist zo leuk!” wordt er nog geprobeerd, maar het heeft geen zin. M’n besluit staat vast vandaag, weken later, ging de schaar erin en m’n verfkwast erover.
Vanaf oktober 2016 kennen mensen me als dat meisje met dat blauwe haar. Elke twee á drie weken werkte ik thuis m’n kleur bij en liep ik met mijn donkerblauwe coupe rond. In mei 2017 wilde ik graag groen, maar helaas bleef deze kleur niet zo goed zitten. Dit kwam waarschijnlijk door het feit dat ik de kleur rechtstreeks over mijn blauwe haar heen verfde. Hoe dan ook: m’n groen werd snel blauw en over de kleur was ik niet te spreken.
Toen ik eind augustus 2017 m’n uitgroei liet bijwerken, heb ik ook tegen mezelf gezegd: “Hierna laat ik de kleur uitgroeien zodat ik een andere kleur kan nemen.” Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb voor de laatste keer m’n kwast in de blauwe haarverf gedoopt en het daarna lekker laten groeien.
Wat was ik blij dat ik eindelijk naar de kapper mocht vanochtend. Ik was mijn uitgegroeide blauwgroene kleur allang zat. De kleur was niet egaal meer en was in bepaalde soorten licht, een vieze kleur groen. Tijd voor iets nieuws!
Roze is lang niet iedereens favoriete kleur. Vooral donkerroze/hot pink. Nou doe ik dit gelukkig niet voor anderen, dat scheelt, ha ha. Toch vrees ik dat ik weer vaak die ene zin te horen krijg:
“Ik vond het blauw toch leuker staan.”
Dat kan. Het is een vrij land en je mag een mening hebben. De ene kleur vindt je nou eenmaal mooier dan de andere. Maar waar het me hierom gaat is dat mensen aan m’n blauwe kleur zijn gaan wennen. Zo erg zelfs, dat ze me niet meer zonder kunnen zien. Het is m’n imago geworden. Is dat even jammer. Dat wil ik dus niet.
Ik ben van het experimenteren met haarstijlen en kleuren. Ik heb een fase gehad in m’n leven waarbij ik elke twee maanden een andere haarkleur had. Was het blauw dus blijvend? Nee. Is mijn volgende haarkleur een blijvertje? Waarschijnlijk niet. Komt het blauw ooit weer terug? Wie weet.
Ik wil mensen waarschuwen: wen niet te snel aan m’n haarkleur. Het kan zo weer veranderen. Ik wil niet dat meisje zijn met dat blauwe haar.
Ik wil die gave chick zijn die telkens weer een nieuwe toffe haarkleur heeft. En deze keer is dat toevallig felroze.
Dus, mensen die mij een bijnaam hadden gegeven die sloeg op blauw of groen. Ik heb wat bijnamen voor je verzonnen:
- Pinky
- Roze koek
- Poppy (de trol van Trolls de film)
- Kuifje
- Punky
Weet je nog meer bijnamen? Deel ze vooral met me.
En voor nu zeg ik:
Dag groenblauw, hallo roze!
Klik op de afbeeldingen om deze te vergroten.
Fantastisch meid!! Staat je supergoed! Dat dachten we wel natuurlijk maar toch leuk om het nog even “af” te zien! Ik vind Poppy toch echt de leukste naam! 😉