Het is weer tijd voor m’n blogstuk over de veertigdagentijd. Deze week kwam ik op de TEAR veertigdagenkalender een gedeelte uit Genesis tegen.

“Toen de mens en zijn vrouw God, de Heer, in de koelte van de avondwind door de tuin hoorden wandelen, verborgen zij zich voor hem tussen de bomen. Maar God, de Heer, riep de mens: “Waar ben je?” – Genesis 3: 8-9

God lijkt soms enorm ver weg. Het voelt alsof Hij soms niet eens luistert naar wat wij in ons gebed vragen. Toch heeft Hij meerdere gesprekken met de mensen gehad. Hij sprak bijvoorbeeld met Mozes. Ook Jezus voerde veel gesprekken met mensen op straat. Ondanks dat het soms lijkt alsof Hij je niet hoort, is God zeker niet doof. Hij hoort alles wat je bidt, en heeft geen selectief gehoor.
Waar wij het soms alleen moeilijk mee lijken te hebben is het geduld en vertrouwen dat Hij je geeft wat je vroeg. Hier wil Hij je uiteraard mee helpen. God wil, ook al voel je dat soms niet zo, het gesprek met je aangaan. Geeft dus niet op en laat telkens weer zien dat jij dat gesprek met Hem wilt. Want God roept je telkens weer, ook al hoor je dit misschien niet. Hij roept je, en is klaar voor het gesprek.