Toen ik na jaren weer inlogde op mijn oude vertrouwde blog, voelde het alsof ik een jaren oud verlaten boek uit de kast pakte en het stof van de vervallen kaft afblies. Het voelt voor mij misschien nog een beetje onwennig om weer terug te keren op WordPress. En dit blogstuk geeft nog geen garantie dat ik weer volledig terug ben, maar toch heb ik besloten mijn laptopje te pakken en te tikken over wat er in me opkomt.

Ik heb vaker op deze manier aan mijn laptop gezeten. Mijn vingers zwevend boven mijn toetsenbord. Mijn hoofd vol losse woorden en gedachten, maar geen idee hoe en wat ik op papier zou moeten zetten. Ik kon vaak de inspiratie en woorden niet vinden. Uiteindelijk resulteerde dat in een jarenlange hiatus van mijn blog.

Maar maak je geen zorgen! Ik heb COVID doorstaan en ben de afgelopen jaren veel aan mezelf gaan werken. Niet dat ik dat nog niet deed, maar ik merkte nu pas de persoonlijke groei die ik mee heb gemaakt. Ik zal je niet vervelen met de details, maar ik kan nu eindelijk zeggen dat ik op een goed punt in mijn leven ben.

Voor mezelf

Ik ben de laatste paar jaar meer voor mezelf gaan leven. Dit klinkt in eerste instantie misschien een beetje raar en vaag, maar ik zal uitleggen wat ik ermee bedoel. Ik ben zoals je vaak in de mental health termen tegenkomt, een people pleaser. Dit betekent onder andere dat ik zoveel mogelijk altijd en iedereen het naar z’n wil maken, ik moeite heb met ‘nee’ zeggen en heel veel druk op mezelf leg. Althans, dat patroon probeer ik nu steeds meer te doorbreken. Want als je altijd maar bang bent voor wat andere mensen denken, denk je niet meer aan wat je zelf eigenlijk vindt.

Daarom ben ik dit jaar van één tatoeage naar negen tatoeages gegaan en heb ik meerdere nieuwe piercings laten zetten. Niet nadenkend over wat andere mensen ervan vinden, maar omdat ik dat graag wilde en me er prettig bij voel. Ik ben in een fase in m’n leven waarbij ik graag nieuwe ervaringen op wil doen en mijn eigen grenzen wil overtreffen. Zo heb ik zelfs voor begin volgend jaar een reis voor een maand geboekt! Iets wat ik al zo ontzettend lang wil en waar ik me eindelijk klaar voor voel. En het voelt goed!

Voor God

Uiteraard heb ik niet volledig voor mezelf geleefd. Zo ben ik dit jaar ook weer meer met m’n geloof gaan doen. Het kaarsje was (mede door mijn afwezigheid op mijn blog en de hele toestand met Corona) een langere tijd wat zachter gaan branden. Toch is het kaarsje niet gedoofd.

Sterker nog: ik heb Belijdenis gedaan! Het was een mooie en inspirerende dienst waarin ik mijn ‘Ja’ tegen God heb mogen zeggen en mijn reden voor mijn keuze heb mogen onderbouwen. Ik wil het gedicht wat ik heb geschreven en tijdens de dienst heb voorgedragen, hier graag even delen.

Dankjewel dat jullie er zijn op deze bijzondere dag
waarop ik vandaag mijn geloof belijden mag.

In deze zevenentwintig jaar dat ik leef en besta
Zag ik mijn geloof zowel als toevluchtsoord, als een dilemma.

Perfectionisme zat me namelijk altijd in de weg,
maar ik ben gaan beseffen hoe onnodig veel druk ik op mezelf leg.

Pas als ik goed bid
Pas als ik helemaal lekker in m’n vel zit

In mijn ogen was ik voor belijdenis nooit goed genoeg,
omdat ik me niet perfect naar Gods richtlijnen gedroeg.

En “Heb je naasten lief als jezelf”, ook iets waar ik het moeilijk mee had.
Want hoe doe je dat als je jezelf niet mag?

Jonge Renee had deze Bijbeltekst anders opgevat.
Dit was namelijk niet hoe Jezus het zag.

Christen zijn en geloven doe je nooit 100 procent goed.
Dat is niet waar Jezus voor boet.

Je intenties zijn ook van grote invloed.
Het gaat erom dat je het probeert en je best doet.

Ik ben dankbaar dat het voor God al goed is als we proberen
en door vergeving van onze fouten mogen leren.

Vandaar dat je vandaag hier bij me staat,
omdat ik een kind van God wil zijn.
Zoals ik ben.
Gezegend maar toch geheel onvolmaakt.

Ondanks dat het daar uiteraard niet om draait, ben ik bij mijn Belijdenis flink verwend met mooie cadeautjes in de vorm van Bijbeldagboeken en bemoedigende woorden door middel van gedichten. En dit bedoel ik niet materialistisch, maar ik ben oprecht blij dat ik deze cadeaus heb ontvangen. Ze hebben er namelijk voor gezorgd dat ik nu nog meer (en ook dagelijks) met mijn geloof bezig ben. Zo heb ik een Creative Journaling Bijbel gekregen, waardoor ik nu in aanraking ben gekomen met een andere (Engelse) Bijbelvertaling en een hele nieuwe manier van Bijbel lezen. Ook heb ik inspiratie gekregen om elke dag mijn dag te beginnen of te eindigen met een tekst uit een Bijbels dagboek die ik heb gekregen.

Ik merk dat ik veel meer rust voel. Iets wat ik echt nodig had en waar ik dus heel erg dankbaar voor ben. Ook denk ik nog vaak terug aan de Belijdenistekst die voor me is uitgekozen. Deze wil ik tot slot nog graag ook aan jou, mijn lezer meegeven.

‘Wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, staat je bij.’

– Jozua 1:9

Ik weet nog niet of ik volledig terug ben op mijn blog, maar dit is in ieder geval een begin. Net als mijn begin in persoonlijke groei en geloof.

Voor nu zeg ik:

Stay tuned,

Renee