“Ik ben slecht in het onderhouden van vriendschappen”, deze waarschuwing heb ik al heel wat keren tegen mensen gezegd. Achteraf vraag ik me af of ik hierdoor niet gewoon mezelf probeerde te beschermen. Als ik het vooraf al had uitgesproken, kon ik tenslotte de ander ook niet zo teleurstellen. Ik weet in ieder geval dat ik na de zoveelste stukgelopen vriendschap, echt ben gaan geloven dat ik gewoon een slechte vriendin was. Al weet ik inmiddels dat ik niet zo streng meer voor mezelf hoef te zijn. Een vriendschap moet van twee kanten komen.

Door mijn ietwat turbulente verleden met vriendschappen, kun je je misschien dus wel voorstellen dat ik het best moeilijk vond om constant te horen dat het geloof eigenlijk ook een relatie is die je moet onderhouden.
God houdt zoveel van de mens dat Hij Zijn eniggeboren Zoon naar de aarde stuurde om ons van onze zonden te redden. Jezus, Zijn Zoon houdt zoveel van ons dat Hij Zichzelf opofferde op de meest pijnlijke en vernederende wijze, om ons te helpen dichterbij God te komen door ons de Heilige Geest te geven.

Deze liefde, zo diep… zo wijd… zo groots… vind ik maar moeilijk te bevatten, en met mij denk ik nog vele anderen. Het is dan ook niet vreemd dat Paulus deze woorden schreef in zijn brief aan de Efeziërs (lees hier). God geeft ons zoveel liefde, dat we er zelf niet met ons hoofd bij kunnen.

Liefde

Hoe gaan wij om met al deze liefde die we van God ontvangen? Het lukt ons nooit om dezelfde hoeveelheid liefde aan de Heer terug te geven. Als mensen, zijn we daar gewoon niet toe in staat.

Bij mij komt hierdoor al snel weer mijn angst om iemand teleur te stellen om de hoek kijken.
“Sorry God, ik ben niet goed in het onderhouden van vriendschappen.”
Zo, ik heb mezelf in ieder geval weer ingedekt. Als ik fouten maak of even niet van me laat horen, dan weet Hij in ieder geval dat Hij dat van mij kon verwachten.
Ja, zelfs bij mijn geloof, hield ik Jezus altijd op een veilige afstand.

Daarnaast had ik al een langere tijd moeite met het beeld van Jezus als vriend. Hoe kun je op die manier een relatie met Hem aangaan? Hij is de Zoon van God, de Redder. Vraagt dit juist niet om veel eerbied en ontzag?
Nee, Jezus, daar kon ik maar beter niet al te dichtbij komen. Daar is Hij té groot en té machtig voor.

Veranderend perspectief

Sinds ik de Christelijke televisieserie The Chosen ben gaan kijken, is mijn beeld van Jezus wel al iets meer bijgedraaid. Dit beschreef ik in mijn blogstuk ‘Gekozen.’
Maar… dat ik Jezus nu meer zag afgebeeld in een menselijkere en warmere gedaante, nam voor mij helaas nog niet weg dat ik zomaar één, twee, drie een hechtere relatie met Hem kon aangaan.
De veilige muren die ik om mij heen had gebouwd, stonden er nog steeds.

Althans… dit dacht ik.

Vriend met een hoofdletter V

In mijn vorige blogstuk schreef ik over mijn weekend in een klooster en welke ervaringen mee naar huis nam. In die post heb ik het nog niet gehad over mijn mooiste en grootste ervaring die ik vorig weekend heb mogen meemaken.

Tijdens het Zij Lacht Kloosterweekend proberen ze altijd in overleg met één van de zusters in het klooster een moment van Bijbelstudie en meditatie in te plannen. Deze twee activiteiten worden los van elkaar ingepland. Bij ons betekende dit, dat we op vrijdagmiddag de tijd namen om als groep Psalm 45 te bestuderen en op zaterdagavond erover te mediteren.

De Bijbelstudie was erg interessant. Psalm 45 was voor ons nog vrijwel onbekend, dus het was heel prettig om de tekst nu vanuit een ander perspectief te kunnen lezen en beter te begrijpen. Aan het einde van onze studie, noteerde Zuster Hildegard nog een aantal verzen uit de Psalm die er voor ons het meeste uitsprongen.

De dag erna namen wij een half uurtje de tijd om deze verzen te gebruiken om erover te mediteren. In volledige stilte en concentratie gingen we één voor één de genoteerde verzen af en herhaalden deze in ons hoofd. En zo bleef ook ik de verzen in mijn hoofd herhalen.

U bent de mooiste van alle mensen
en lieflijkheid vloeit van Uw lippen.

U bent de mooiste van alle mensen
en lieflijkheid vloeit van Uw lippen.

U bent de mooiste van alle mensen
en lieflijkheid vloeit van Uw lippen.

Voordat ik het wist, zag ik een helder beeld van Jezus die mij omhelsde en me stevig vasthield. Ik kijk omhoog, mijn ogen zoekend naar de Zijne. Hij glimlacht terwijl ik de zinnen van de Psalm voor Hem blijf herhalen. Jezus laat mij niet los en hoort al glimlachend aan hoe ik Hem prijs met de woorden uit de Psalm. Zijn ogen stralen liefde uit, Zijn lichaam warmte. Ik heb sterk de neiging om mijn hoofd te nestelen tegen Zijn borstkast, maar tegelijkertijd wil Zijn blik niet loslaten. Aan het einde van de meditatie rust ik mijn hoofd toch even tegen Hem aan en houdt ik Hem kort nog even stevig vast voordat ik mijn ogen weer open en terug glip naar de echte wereld.

Mijn hele lichaam bedekte zich met kippenvel en een gevoel van warmte en troost rustte op mijn schouders. Voor de allereerste keer voelde Jezus echt als mijn Vriend en had ik contact met Hem. Hij was zo tastbaar en dichtbij.

Toen ik donderdagavond probeerde te settelen in het gastenverblijf van het klooster, had ik nooit verwacht dat ik tijdens mijn weekend zoiets intens en bijzonders zou meemaken. Al die tijd had ik niet door dat Jezus de veilige zelfgebouwde muur om mij heen steentje voor steentje had afgebroken.

Na het mediteren was het meteen tijd voor de Completen dienst (dit is de laatste gebedsdienst van de dag). Ook tijdens het bidden en zingen verliet het warme en troostende gevoel me niet. Ik kon eigenlijk niet geloven wat ik zojuist had ervaren. Het voelde zo onwerkelijk. Even wilde ik aan mezelf gaan twijfelen, maar toen hoorde ik de schriftlezing: Johannes 15 vers 9-17

Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader Mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg Ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals Ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat Ik zeg. Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem Ik jullie, omdat Ik alles wat Ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb. Jullie hebben niet Mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Dan zal de Vader je alles geven wat je Hem in mijn naam vraagt. Dit draag Ik jullie op: heb elkaar lief.

Het was zeker… Jezus’ liefde werkt dwars door alle zelfgebouwde muurtjes heen om contact met je te krijgen.
Het gaf me een gevoel van zekerheid. Alsof ik een verzekerend kneepje in mijn hand kreeg die zei: “Renee, je mag fouten maken in onze vriendschap. Ik vergeef het je en je mag altijd bij Me terugkomen. Je hoeft niet bang te zijn om gekwetst te worden, want Ik blijf altijd bij je.”

En zo werd Jezus mijn Vriend met een hoofdletter V.

Stay tuned,

Renee