Hoewel ik in september met goede moed aan mijn Bijbeldagboek begon, moet ik eerlijk bekennen dat ik momenteel erg achter loop met mijn dagelijkse Bijbelstudie. Eerst liep ik een paar dagen achter. Dit veranderde al snel in een week… en nu loop ik bijna een maand achter. Elke dag probeer ik mijn Bijbelstudie in te halen door meerdere pagina’s te lezen, maar ik ben nog niet helemaal bij.
Eerst baalde ik ervan, maar nu heb ik er wel vrede mee. Het gaat er uiteindelijk om dat je de teksten echt tot je neemt, en wanneer ik niet in de juiste headspace ben, lukt mij dat toch niet.

Het achterlopen met mijn Bijbelstudie had wel een ander groot nadeel: ik ben ook minder gaan bidden. Andere dingen begonnen mij steeds meer af te leiden en weg te houden van mijn dagelijkse gesprekken met God.
Ik ging op in muziek, in Koreaanse dramaseries, in het leren van de Koreaanse taal, in computerspelletjes, en zelfs in het online daten… Nee, voor God had ik even geen tijd: daar had ik het ‘te druk’ voor. Natuurlijk is dat flauwekul, maar op dat moment vroeg de rest meer aandacht van me.

Toch merkte ik wel dat het niet met God praten, aan mij knaagde. Anders zou ik tenslotte niet proberen om mijn achtergelopen dagen van Bijbelstudie in te halen.
Tijdens mijn zoveelste dag waarbij ik meerdere pagina’s in één keer doorneem, kwam ik uit bij een Bijbelstuk uit de Psalmen.

Maar ik ben als een groene olijfboom
in het huis van God,
ik vertrouw op de liefde van God
voor eeuwig en altijd.
– Psalm 52:10, NBV21

But I am like an olive tree
flourishing in the house of God;
I trust in God’s unfailing love
for ever and ever.
– Psalm 52:8, NIV

Olijfboom

Wanneer je mijn blogstuk over mijn weekend in een klooster hebt gelezen van afgelopen mei, weet je dat het thema van groeien en bloeien al vaker is teruggekomen. Dit was de reden waarom de tekst me meteen bij mijn lurven pakte. Niet alleen dat, maar het maakte me ook nieuwsgierig… Want wat heeft de olijfboom eigenlijk voor betekenis, en welke boodschap hierin is naar mij gericht?

Betekenis

Toevallig, (niet toevallig) heeft Zij Lacht een overdenking geschreven die precies gaat over dit Bijbelvers.
De olijfboom betekent in het Hebreeuws in het Oude Testament van de Bijbel ‘heldere’, ‘fris gegroende’ of ‘schitterende.’ Ook wordt de boom in de Joodse cultuur gezien als het symbool voor geluk en staat hij voor onoverwinnelijkheid. De olijftak is het symbool voor vrede.

Daarnaast staat de olijfboom symbool voor jouw leven met God. Het is een boom die naarmate de tijd verstrekt, steeds meer knoesten en kronkelingen krijgt. Net als dat wij sporen dragen van onze gebeurtenissen in het leven, wordt de olijfboom getekend door het leven. En ondanks dat, blijft de olijfboom altijd groen en worden de bladeren elke drie jaar vernieuwd. Dit komt door de wortels van de boom, die zelfs bosbranden en elk soort weer en wind kunnen overleven.

Je zou dus kunnen zeggen dat de olijfboom in dit Bijbelvers een teken mag zijn van jezelf wortelen in geloof, want alleen dan, kun je zelfs de zwaarste stormen in je leven overleven.

Vertrouwen

Een ander woord dat bij mij meteen eruit sprong in het vers, was het woord ‘Vertrouwen’, mijn Woord van het jaar. Ook dit is een sterk thema voor mij in 2024.
Het woord riep bij mij tegelijkertijd ook een soort spanning op. We zijn namelijk al over de helft van dit jaar, en tot nu toe heb ik het gevoel dat ik meer met het woord had moeten doen. Er kruipt een schuldgevoel bij me omhoog.

Als ik nou maar als een olijfboom was geweest, wortels diep in de grond van mijn geloof en relatie met Jezus, dan had ik misschien wat minder moeite gehad met vertrouwen. Dan had ik niet bij de eerste en de beste K-drama in de vorm van een windvlaag omgelegen. Dan had ik na mijn bijzondere ervaring in het Klooster een sterke en hechte band met Jezus gehouden. Dan had… Dan had…

Ik frons mijn wenkbrauwen en lijk even overspoeld te raken door de verschillende gedachten, wanneer ik een hand op mijn schouder voel. “Renee, ben je de tekst uit Psalm 65 vergeten?”

‘Gij zegent wat gaat ontkiemen
en kroont dan het jaar met Uw gaven.’

Ik ben nog steeds een work in progress. In mijn zorgen en schuldgevoel was ik even vergeten dat een boom niet meteen vruchten draagt. Het is een proces waarbij de wortels eerst de tijd en ruimte moeten krijgen om te groeien en verspreiden. En hoe doe je dat? Met geduld en de juiste voeding.
Het voelde even alsof God tegen me zegt: “Je bent weer op de goede weg. Blijf je wortels voeden met Mijn Woord, dan komt alles goed.”

Ik ben een olijfboom. Een kleine, maar steeds groter groeiende olijfboom. En over een tijd zal ik de tekst van de Psalm kunnen waarmaken.

Stay tuned,

Renee