In mijn blogstukken over mijn eerste twee weken in Korea en mijn mini-reis naar Busan, heb je al een beetje de sfeer kunnen proeven, in dit blogstuk wil ik graag mijn eerste maand in Zuid-Korea bespreken.
De taal
Voor mijn reis had ik de stiekeme hoop dat ik eenmaal in Korea de taal sneller zou oppikken. Helaas valt dat tot nu toe nog tegen. Ook merk ik dat ik minder goed de taal spreek dan gehoopt. Ik merk nu pas dat ik alleen een beetje op touristen niveau Koreaans spreek.
Dit terwijl de mensen die ik tegenkom, juist mijn uitspraak zo goed vinden, dat ze denken dat ik de taal goed beheers. Helaas is dit een valkuil gebleken, omdat ze hierdoor sneller gaan praten. En hierdoor versta ik ze nog slechter.
Gelukkig heb ik een vertaalapp op mijn mobiel die ik makkelijk kan gebruiken. Deze heeft me tot nu toe veel geholpen.
Daarnaast zijn de mensen allemaal even behulpzaam en hebben ze veel geduld met me.
De mensen
Tot nu toe zijn de mensen hier allemaal super lief voor me. Ze proberen me echt te helpen.
Ik word al door twee medewerkers van de convenience store herkend en ze zijn allebei even vriendelijk. De vrouwelijke medewerkster begroet me zelfs iedere keer als ze me ziet, heel enthousiast met “Hi!” Als ze merkt dat ik wat meer gekocht heb, komt ze achter de balie vandaan om alles in een tasje te doen.
Ook de buschauffeurs proberen me te helpen. Sommigen vragen wanneer ik instap waar ik heen wil om te checken of ik wel de goede kant op ga. Anderen gaan zelfs zo ver dat ze in de gaten houden of ik wel bij de goede halte uitstap. Ze geven dan een seintje als ze naar mijn halte rijden.
Het openbaar vervoer
Met het openbaar vervoer reizen gaat tot nu toe prima. Het enige nadeel is wel, dat de bussen hier in Naju maar eens in het half uur rijden. Hierdoor mis ik vaak mijn bus en moet ik een half uur wachten. Dit had minder een probleem geweest als het niet zo heet was buiten.
De ritjes met het openbaar vervoer zelf gaan heel soepel.
Het eten
Waar ik vorig jaar alleen via take out een beetje typisch Koreaans eten kon proeven, heb ik nu al een aantal keer in een restaurant gegeten. Dit heeft ook te maken met het feit dat ik nu Chloe, mijn werkgever heb, waarmee ik uit eten kan. Zij heeft me tot nu toe al verschillende gerechten aangeraden en laten proeven. Hierdoor heb ik meer het gevoel dat ik me meer laat onderdompelen in de cultuur. Eten is namelijk heel belangrijk in Korea.
Mijn appartement
In mijn blogstuk over mijn eerste twee weken in Korea heb ik al veel lovende dingen verteld over mijn appartement. Ik ben nog steeds heel blij met met mijn eigen plekje. Voor mij voelt het als een veilige haven, waar ik me lekker kan terugtrekken.
Ik kan er ’s avonds na het eten lekker tv kijken of film kijken via Netflix of Disney+, en zelfs Youtube zit op mijn tv. Ook luister ik vaak tijdens het eten naar de radio, waar ze veel goede muziek draaien. Ik ben zelfs al begonnen met het maken van een afspeellijst op Spotify.
Niet alleen het appartement zelf is super fijn, ook de ligging is perfect. Wanneer ik de lift uitstap, hoef ik buiten alleen maar een fietspad over te steken voor ik bij de bushalte ben. Er zijn meerdere bussen die ik kan nemen om naar werk te gaan.
Als ik vanuit de lift de andere kant op loop, stap ik zo de convenience store in. Deze winkels zijn 24/7 open en dus ideaal als ik snel even wat wil halen. Deze winkel zit in het appartementencomplex zelf, dus ik hoef niet eens naar buiten om erheen te gaan.
De winkels
Ik zou de winkels kunnen aanlopen, maar het is momenteel zo warm buiten, dat ik dat voor nu niet ga proberen.
De winkels die ik het meeste bezoek zijn Daiso, die je een beetje kunt vergelijken met de Action (ze hebben er alles, voor weinig geld), Modern House , een woonwarenwinkel en de supermarkt. De supermarkt waar ik tot nu toe heen ga, vind ik af en toe een beetje overweldigend omdat ze al een heel schap van begin tot eind vol hebben liggen met verschillende soorten noodles. Ook verkopen ze veel grootverpakkingen, die voor mij juist niet handig zijn. Ik ben dus nog op zoek naar een andere supermarkt, maar dit komt nog wel.
Tot nu toe heb ik vrijwel alles kunnen vinden wat ik zoek. En alles is hier een stuk goedkoper, dus dat is ook een plus!
Mijn werk
Uiteraard wil ik het ook nog even hebben over mijn werk!
Mijn werkzaamheden
Ik heb het enorm naar mijn zin op mijn werk. De tijd vliegt wanneer ik aan het werk ben. Zoals ik al eerder had uitgelegd, ben ik verantwoordelijk voor de presentie van de kinderen en heb ik de taak op me genomen om de boekenkasten in de bibliotheek opnieuw in te delen.
Sinds vorige week ben ik ook samen met de kinderen een liedje aan het leren. We zijn Fifty Nifty United States aan het oefenen, waarbij we langs alle staten van Amerika gaan. Het is echt leuk om te doen en ze pikken het echt goed op!
Af en toe maak ik posters voor evenementen en ik ben ook bezig met het maken van een puntensysteem. Chloe wil namelijk binnenkort een Market day houden waarbij de kinderen door goed gedrag en goede resultaten muntjes hebben gespaard die ze kunnen uitgeven aan leuke spulletjes.
Mijn werkgever
Ik heb het enorm getroffen met mijn werkgeefster, Chloe. Ze is zo ontzettend lief en staat altijd voor me klaar. Ik kan alles aan haar vragen, niks is te raar. We zijn inmiddels zo close dat ik haar meer als vriendin zie, dan als werkgever. Telkens komt ze met spulletjes naar me toe die ik kan gebruiken in mijn appartement en ze trakteert me ook vaak op eten en drinken.
Ik ben echt heel erg blij met haar!
De leerlingen
In het begin waren de kinderen heel erg verlegen. Ze vonden het vooral heel spannend dat ik alleen maar Engels praat. Voor hen voelde dit zeker als een grote drempel waar ze overheen moesten. Nu er een aantal weken overheen zijn gegaan, durven ze al wat meer tegen me te zeggen. Af en toe stellen ze vragen en maken ze zelfs een grapje.
Er kwam er op maandag zelfs eentje naar me toe om mee een zelfgemaakt cakeje te geven die hij in het weekend had gebakken met z’n moeder.
Engels praten
Waar ik minder snel aan moest wennen dan verwacht, is het Engels praten. Het komt eigenlijk redelijk natuurlijk. Ik heb niet heel vaak dat ik de woorden niet kan vinden. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het feit dat ik veel in het Engels lees en mijn video’s ook vaak met Engelse ondertiteling kijk.
Ik merk wel dat ik af en toe verstrikt raak in de verschillende talen. Ik hoor op een dag zowel Engels, als Koreaans en met de familie spreek ik natuurlijk Nederlands. Grappig genoeg merk ik dat ik juist in mijn moedertaal niet op woorden kom, of af en toe moeite heb.
Contact met de familie
Doordeweeks is het wat lastig om te videobellen met de familie. Het komt maar heel soms voor dat ik op tijd thuis ben en met ze kan bellen wanneer zij lunch hebben. Vaak ben ik tijdens hun lunchtijd nog onderweg naar huis.
Tot nu toe probeer ik ieder weekend wel even met ze te videobellen. Ook heb ik zelfs al met de opa’s en oma een videogesprek gehad. Ik ben echt dankbaar dat we tegenwoordig daar te technologie voor hebben en dat ik op deze manier contact kan onderhouden met mijn dierbaren.
Mijn ervaring
Ik merk dat ik deze keer wel af en toe wat meer heimwee heb dan de vorige keer. Dat is ook best logisch, want ik onderneem nu wat minder op een dag vanwege het warme weer en mijn routine. Het gevoel is niet nadrukkelijk aanwezig, maar ik mis mijn familie wel (en ik denk dat dat wel begrijpelijk is). Ik ben dan ook heel blij dat ik ze in november ga zien!
Wat ik ook eigenlijk nog steeds niet heb gedaan, is de buurt verkennen. Het is momenteel zo warm buiten, dat er een hittegolf waarschuwing van kracht is. Er wordt dus geadviseerd zo min mogelijk buiten te komen en op jezelf te letten. Dit probeer ik dan ook zoveel mogelijk op te volgen, omdat ik merk dat ik erg last heb van de hitte. Het is jammer dat ik nog niet echt wat in de buurt heb kunnen doen, maar gelukkig heb ik daar nog genoeg tijd voor!
In de afgelopen maand heb ik het super naar mijn zin gehad en ik soms besef ik nog steeds niet dat ik hier ben en dat ik dit gewoon even doe: een jaartje aan de andere kant van de wereld. Ik kijk uit naar alle ervaringen en avonturen die ik nog ga meemaken!
Stay tuned,
Renee












































