“Vanochtend om kwart voor 6 ging mijn wekker weer. Langzaam sta ik op en ga douchen. Gelukkig heb ik een huis, en een douche en schone kleding.”

Ik vond het eens tijd worden voor een grote schoonmaak in mijn blog archief. Ik heb heel veel concept-berichten die ik ooit heb opgeslagen en niet meer naar om heb gekeken. Dit kleine citaat is ook zo’n concept.

Ik ben bijna jarig. In november word ik zeventien. En zoals elk jaar maak ik een half jaar van te voren een verlanglijstje voor mijn verjaardag. Ik weet vaak niet wat ik moet vragen. Maar dit jaar was het duidelijk hoor. “Ik wil dit, en dit, en oeh! DAT IS SCHATTIG! Hebben, hebben, hebben, HEBBEN.” En zo gaat dat dan door. Mijn lijstjes worden meters lang terwijl ik weet dat ik toch niet alles tegelijk kan krijgen. Ik word weer eventjes een hebberig klein kind dat zeurt om dure spullen.

Zo is dat ook vaak bij mijn gebeden ben ik achter gekomen. “Lieve God, wilt U zorgen voor de mensen die ziek zijn, wilt U mij helpen met het maken van die belangrijke keuze?” Ik wil dit.. Ik wil dat.. Maar God, nee, Hij moet maar doen wat ik zeg. Ik voel me soms net zo’n controlfreak. Alles moet zo gebeuren, zo lopen, en niet anders. Maar dat is natuurlijk niet waarvoor bidden bedoeld is.

Toen ik dit kleine stukje zelfgeschreven tekst vandaag weer tegen kwam, dacht ik maar aan één ding. STOP RENEE, WAAR BEN JE MEE BEZIG?! Je wilt veel te veel. Alleen maar hebben en hebben en hebben. Je moet dit doen, en dit moet gebeuren, dit moet je in de kast hebben hangen, anders ben je niet gelukkig. Allemaal impulsen die ik soms heb. Ik WIL dit gewoon. Ik wil te veel. Ik moest alles wat ik wil eens naast me neerleggen en eens goed om me heen kijken. Naar de kleine bijna niet opmerkbare dingetjes die mij gelukkig maken. Een glimlach van m’n ouders als ik thuis kom met een goed cijfer. M’n vrienden en vriendinnen die ik weer zie na een lange tijd. Hoe ik ze zo ontzettend gemist heb. En mijn lieve vriendje waar ik nu al meer dan twee jaar en drie maanden mee samen ben. Vaak vergeet ik gewoon hoe belangrijk al die dingen voor me zijn. Hoe blij ik moet zijn met alles wat ik heb. Met eten en onderdak.

Dank U God.