Als ik nu ga, ben ik dan tevreden met wat ik achter laat?
Ben ik tevreden met hoe ik ben?
Ben ik iemand om nooit te vergeten?

En als ik nu ga, zal ik dan herinnerd worden?
Of alleen door stoffige foto’s uit een doos?
Niet eens door mijn verhalen, half verscheurd?

Als ik nu ga, zal iemand mij dan missen?
Of zal alles blijven doorgaan,
alsof ik nooit bestond?

Als ik nu ga, is er dan iemand die aan me blijft denken.
Iemand die mij in gedachten zij zich houdt?
Iemand die écht van mij houdt?